Pod warunkiem, że pani Teresa nie założy kolejnego stowarzyszenia

Tak tak, Pani T.S. automatycznie pojawiła się w mojej głowie Ale to już zawsze tak będzie - człowiek zazwyczaj będzie nieufny wobec rzeczy o których nic nie wie.

Aa dodam jeszcze że na takich masztach nie tylko są urządzenia do pomiaru wiatrów, ale też o dziwo takie rzeczy jak np anteny GPS, chociaż mogła to być też antena do sygnału czasu DCF77. Udało mi się takie coś obejrzeć z bliska tam gdzie mieszkam, jesteśmy tu wręcz oblężeni wiatrakami które powstały po takich właśnie masztach pomiarowych.

(dobra dajmy spokój bo offtop się zrobi )

A jak takie wiatraki huczą...
Ziuch...Ziuch...Ziuch...

Słynne infradźwięki . Wg.różnych źródeł bardzo szkodliwe . Kto wie , czy nie bardziej niż w.cz.
Skoro już jesteśmy w temacie "szkodliwości" proponuję zapoznać się z pewnym cytatem ".
Autor - pierwotnie naukowiec , następnie polityk (po dziś dzień zasiadający w ławie poselskiej ) p. Włodzimierz Klonowski .
Cytat oczywiście z lat , kiedy wazyły się losy RCN (kolejne nazwisko grabarza RCN Konstantynów) .

"Ale uzasadnienia takiego nie ma i być nie może , że długość fali jest znacznie większa od wymiarów ludzkiego ciała , i fala po prostu "nie zauważa" człowieka lub zwierzęcia , są absurdalne. Długość fali jest oczywiście znacznie większa tak że od domowych odbiorników radiowych , i anten odbiorczych , a jednak fala oddziałuje na nie , dzięki czemu możemy słuchać np. Warszawy I. "

Bez komentarza

Co do próbnej emisji z fidera to jak to wyglądało? odsłonięto środkowe druty by powierzchnia odsłonięta była dipolem ćwierćfalowym czy jak?

Dokładnych szczegółów nie znam . Na pewno jako antenę wykorzystano fider , który po katastrofie masztu dość poważnie ucierpiał .
Modulacja została doprowadzona z magnetofonu kasetowego (materiał o odbudowie masztu , audycja nagrana z PR1 ) .
Incydent miał miejsce prawdopodobnie podczas konserwacji Raszyna , być może nawet w czasie wymiany nadajnika ....
W każdym bądź razie pomimo niewielkiej mocy (20 kW) sygnał odebrano w Warszawie , i posypały się gromy z dyrekcji TP SA

To nadajnik można było "ustawić" na tak małą moc?
Czy nadajnik również pobierał wtedy tak małą moc (chyba tak, w przeciwnym razie lampy by się zagotowały, gdyby reszta energii odłożyła się na nich w postaci ciepła)?
Jaki WFS posiadała taka "antena"?
W którym roku miał miejsce ten incydent, i czy w tym czasie była jakaś przerwa w nadawaniu na 225kHz?
Czy były na to jakieś zgody, papiery czy pracownicy ośrodka od tak wpadli sobie na ten pomysł?
Jak długo nadawano sygnał?

1. Tak można było . Docelowo (ostatecznie !) nadajnik N1 pozostał prawdopodobnie do dziś przy konfiguracji 75kW (o ile ktoś go nie rozszabrował) .
2. Nie rozumiem pytania . Moc emisji , a moc poboru ? Skoro nadajnik 1MW został przebudowany na moc 20 kW , czy później 75 kW to logiczne jest , ze pobierał tyle ile było potrzeba .
- w tym czasie (po katastrofie ) nadajnik N2 otrzymał nowe zadanie . Został przekonstruowany w taki sposób , że zamiast ciepła strat wydzielanego podczas pracy w.cz. lampy pracowały jako rezystory grzejne , zapewniając tym samym ogrzewanie obiektu .
3. Jak napisałem wcześniej szczegółów terminu incydentu nie znam , jednak na 100% miał miejsce podczas przerwy na 225kHz
4. Jak w punkcie wyżej !
5. Nie było zgody , był "dywanik" u Pani dyrektor TP S.A.
6. Skoro modulacja poszła z magnetofonu , pewnie z 20-30 minut

A miałem zadać właśnie pytanie dotyczące ogrzewania budynku po katastrofie.
Podejrzewam że przekonstruowanie polegało na włączeniu samego żarzenia w niektórych lampach. Czy może inaczej było to zrealizowane? Lampy nie zużywały się przy takiej pracy? W końcu mają ograniczoną trwałość, a gdzieś było już napisane jaką wartość mają takie lampy.

Czyżby załączano napięcie anodowe czy samo żarzenie?