Musiałbyś się Roberta spytać, on na pewno wie więcej na ten temat.
W każdym razie nadajnik jest najprawdopodobniej po dziś dzień ustawiony w taki sposób, by tylko grzał. Drugi jest najprawdopodobniej ustawiony w konfiguracji 75kW. Zresztą sam zobacz: viewtopic.php?f=44&t=283&p=2475&hilit=grzejne#p2475

Przeróbka miała miejsce po katastrofie masztu . Było to przekonstruowanie nadajnika N2 dla celów grzewczych obiektu .
Żadne pstryknięcie przełącznika !
Nie wiem też dlaczego uczepiliście się żarzenia . Generalnie obiekt był ogrzewany przy wykorzystaniu ciepła strat toru w.cz.
Przerwy konserwacyjne miały miejsce raz w miesiącu przez 8 godzin . Więc nawet zimą przy trzaskających mrozach pracownicy nie zamarzali .
Jedyna najdłuższa przerwa w emisji , jaka miała miejsce w okresie chłodów (listopad 1975r. ) odbyła się całkowicie bezproblemowo . Na obiekcie rozstawiono różnego typu grzejniki elektryczne .
Autorem zastępczego systemu ogrzewania był inż. Witold Czowgan , myślę że udostępni nam schemat (oczywiście poglądowy) . Nadajniki po katastrofie przeszły cały szereg modernizacji , począwszy od adaptacji w roli kotłowni , na redukcji mocy do 75kW włącznie .
Cierpliwości koledzy szpiedzy !

Temat ogrzewania możemy uznać za rozwiązany .


Zakaz używania nadajnika do celów grzewczych miał miejsce prawdopodobnie po przełączeniu linii 110kV na 15kV .

No prawie rozwiązany, bo nie wiemy co było źródłem ciepła Czyży by jednak elektrycznie - tak jak było napisane na panelu? Wieczorem będę miał chyba nowy orzech do zgryzienia, czyli prześledzenie rur w węźle C.O.

Prawdę mówiąc nie znam się na tym zbytnio , ale na logikę biorąc , na pewno nie był gazowy , na opał stały raczej też . Pozostaje elektryczny kocioł chociażby z powodu braku wydzielania spalin .
Piecyk jest niewielki , instalacja CO przebudowana , bo pod koniec ogrzewano już tylko kilka pomieszczeń .

Czyli jest odpowiedź - ogrzewanie kotłem elektrycznym. Początkowo myślałem, że ta szara pionowa rura to właśnie przewód odprowadzający spaliny. Jednak po dłuższym czasie analizowania plątaniny rur, okazało się, że drugi koniec tej rury znajduje się nad żeliwną rozdzielnicą:

Na tym zdjęciu z innej perspektywy jest ona widoczna prawie cała:


Zapewne ogrzewano jedynie część socjalną ewentualnie pomieszczenia techniczne z aparaturą (pom. linii radiowych) oraz salę nadajników. No i koniec. W pomieszczeniach typu magazyny, warsztaty czy laboratorium grzejniki zdemontowano (po za jednym). Ciekawe kto i dlaczego to zrobił, na czyje polecenie? Czyżby chęć sprzedaży złomu? Przecież wystarczyło zakręcić dopływ Być może zdjęto je dużo później ale i tak jest to zastanawiające. Równie dobrze zdemontować można było wszystkie skoro instalacja nieczynna...
Zastanawia mnie również nabite ciśnienie w układzie. W starych tego typu instalacjach notorycznie trzeba było dopuszczać wodę do układu oraz odpowietrzać instalacje, a tu ewenement na skalę światową, od lat nieeksploatowana a ciśnienie trzyma Może to jednak działa, przynajmniej w części socjalnej?
Ciekawy jest też opis inwentarzowy: SIEĆ ZEW. RON KONSTANTYNÓW. Zewnętrzna czyli jaka - z miasta?

PS.
Skleciłem na szybko panoramę maszynowni C.O. - wyszła niezbyt ciekawie Wszystko to pośpiech i brak czasu którego niestety wtedy brakowało...

Mnie tam interesuje, czemu zakazano ogrzewania lampami nadajnika?
Nadajnik potrzebował do grzania wzbudnicy którą zdemontowano?

Z powodu kosztów oraz redukcji mocy przyłączeniowej. Przecież Robert pisał o tym dwa posty wyżej

Nie mogli obniżyć prądu płynącego przez lampę by mniej mocy zużywać?

To jednak, nie tak działało.
Ogrzewanie pomieszczeń wykorzystując pełną infrastrukturę nadajnika oraz jego zasilania, było nieopłacalne w stosunku do potrzeb.