Dzięki za uwagi, zapamiętam sobie A im coś było nowsze, to zazwyczaj było zubażane Niestety...

Kolor blue chagall- Czyli najlepszy!!! Miód malina! Takiego właśnie będę poszukiwać. Niestety, najwięcej jest chyba tych w kolorze kość słoniowa, czyli w najmniej atrakcyjnym kolorze, oczywiście moim skromnym zdaniem.

Chcesz kupić 125p aby sobie pojeździć, czy odrestaurować i dać żółte tablice?

Pozwolę sobie skomentować ,też wyrażam jedyne swoje skromne zdanie , żeby było bez urazy . Dla mnie 125p poza sentymentem lat młodości to totalna porażka .
Potrafię zrozumieć tych co się przesiadali na kredensy z Warszaw czy syrenek i chwalili sobie niezawodność . Porównywalnie zawieszenie o ile ktoś miał znajomości i potrafił zdobyć tzw. fabryczne części pracowało nawet z dwa lata , w Warszawie co rok tulejowanie , a i znaleźć kozaka mechanika , który sobie radził z tą dziwną konstrukcją to był problem . Silnik przestarzały konstrukcyjnie , uszczelnienia zaworów w głowicy na tzw odrzutnikach , trzeba było uzupełniać stan , a selektol wówczas był materiałem deficytowym . Ten sam problem był z tzw.odśrodkowym filtrem oleju , kto przeciągnął wymianę oleju miał zaraz do wymiany panewki , a ten silnik podobnie jak Polonez miał tylko podparcie na trzech łożyskach. Fatalny /obecnie przez niektórych chwalony tylny most/ konstrukcja Jugosłowiańska , wystarczyło niewłaściwe gwałtowne najechanie na krawężnik i sypały się tryby mechanizmu różnicowego .
Największa porażka to hamulce , dwa razy do roku demontaż , polerowanie tłoczków i wymiana uszczelnień . Przy większej rodzinie /cięższej wadze/ cierpiały resory , można było je hamerować /klepać/ ale najczęściej dokładano trzecie pióro , były takie zestawy do kupienia jako rzemiosło . Efekt był ciekawy , ale ekspresowo przednie ucho wchodziło w podłogę i wizyta u kowala żeby to pospawać.
Często zdarza mi się czytać takie opinie jaki to 125p był wspaniały ,niezniszczalny i można go było naprawić w każdej chwili przysłowiowym śrubokrętem i młotkiem . Moim zdaniem to była jednak udręka , dopiero zakup Opla Astry 1 generacji na początku lat 90-tych spowodował że przestałem się zajmować mechaniką i każdy wyjazd kończył się dotarciem do miejsca docelowego bez przygód .
Jeszcze raz proszę , żeby się na mnie nie obrażać , taka moja opinia o tych cudach PRL po prostu !

Do jeżdżenia, ale ci co mnie znają, wiedzą że czas się dla mnie zatrzymał chyba w każdej dziedzinie życia i ich to nie dziwi
No nie widzę siebie w współczesnym aucie, jakimś pospolitym mieszczuchu...
Nie jest jeszcze przesądzone że na bank go kupię, niemniej nie mogę go sobie wybić z głowy.

Poszukiwać będę egzemplarza w bardzo dobrym stanie.

Robert, każdy ma prawo do własnego zdania, a twoje na pewno ma uzasadnienie.

Po syrenie 104, którą zresztą pamiętam tylko ze slajdów, był 125p w kolorze Yellow Bahama Gdy dziadek dostał talon na nowego 126p z pracy, szybo się z ojcem wymienili. Ja nie rozumiałem jak można zamienić limuzynę na zapalniczkę. Dopiero po latach zrozumiałem, widząc ile dziadek (już na emeryturze) w nim grzebał. Non stop coś, a wtedy o części nie było łatwo. Niektóre trzeba było dorabiać w pracy po godzinach lub kupować u prywaciarza za bajońskie sumy. 125p wizualnie stwarzał na pewno pewien stopień luksusu. Ta biała deska rozdzielcza z wyłącznikami świateł po lewej stronie (mieliśmy pierwszą serię) i ten prędkościomierz wstążkowy. Po prostu coś niesamowitego. Była też ta charakterystyczna kierownica z niklowanym w środku mniejszym okręgiem jako klakson.
Tylko co z tego. Tak jak Robert pisał, duży fiat w momencie opuszczenia linii produkcyjnej (1967 chyba) już był technicznie przestarzały, a produkowano go jeszcze przez ćwierć wieku

Daniel, pytałem poco chcesz kupić. 15 lat temu 125p kosztował równowartość ok dzisiejszych 500zł. Teraz cena wzrosła 3.000zł (te prawie jeszcze na chodzie). Jak zamierzasz nim jeździć na co dzień to współczuje - wiesz ile ten czołg pali? Dolicz do tego remont silnika (nieunikniony), remont zawieszenia, blacharki, tapicerki, już o hamulcach i akumulatorze nie wspomnę. Zrób bilans. Taniej Ciebie wyjdzie 10-cio letnie auto zachodnie (już po remoncie silnika). Niektóre okazy kosztują nawet 30.000zł - bo niby zabytek.
Chyba, że kolekcjonersko ale to inna para kaloszy niż jazda na co dzień i pierwszy samochód.

Fakt, zaskoczenie ale szczerze powiedziawszy nasz 1500 był lepiej wyposażony w środku niż ten ze zdjęcia. Nawet w pierwszej wersji (polskiej)
Bardziej przypomina Zastawę Sport lub 128p Sport. Tylko ta okrojona kierownica od 1500 daje do myślenia.