Na poczatku chcę powiedzieć, że ten temat, po powstaniu pełnej historii Raszyna będzie do skasowania.
A więc zaczynam.
Chcę ruszyć z Raszynem od początku jego narodzin, przejść przez okres do 1939 r., potem wojnę, odbudowę, lata powojenne i współczesne.
Przeszukałem prawie całego neta i nie mogę znaleźć nic, o działaniu anteny "T"-owej. W książkach, które posiadam opis jest bardzo ogólny.
Nie wiem nawet jaka była chrakterystyka anteny. Z map przedwojennych wynika, że antena była równoległa do trasy krakowskiej.
Jeżeli rozpatrywać można taką antenę jako ćwierćfalowy dipol prosty, to charakterstyka tej anteny będzie czterolistkowa.
Na mapie zaznaczyłem na niebiesko antenę i jej domniemaną charakterystykę /kolor czerwony/. Jeżeli moje rozumowanie jest zgodne z prawdą, to polaryzacja fali była pozioma,a sama antena miała dość ostre "wycięcia" w charakterystyce promieniowania. Myślę też, że przy antenie "T"-owej, fider pionowy wielodrutowy wychodzący z domku antenowego zasilający poziomą antenę też może być promiennikiem i wpływać na całkowitą charakterystykę anteny.
Zwracam się do Szanownych Kolegów o pomoc w opisanej kwestii. Może jest jakaś literatura opisująca szczegółowe działanie takiej anteny.
Bardzo mało jest inforamcji o samym nadajniku Marconi'ego. Nie wiadomo jak był modulowany, jaką wstęgą też "szedł", jak się zachowywała antena odnośnie swr. Wiadomo tylko, że antena miała układ rozmrażania szronu, przez przepuszczenie przez nią napięcia stałego.
Tak więc liczę na pomoc Kolegów w powstaniu działu o Naszym Raszynie, który zradiofonizował Polskę i był "protoplastą" dla wielkiego brata Konstantynowa.
Być może gdyby nie było Raszyna, Polska Radiofonia wyglądałaby zupełnie inaczej.
Pozdrawiam
Sławek

Sławku
Antenę typu T należy rozpatrywać jako pionowy dipol skompensowany promieniującą reaktancją pojemnościową dołączaną w postaci równoległych poziomych przewodów na pożądanym kierunku promieniowania.

Charakterystyka takiej anteny : dookólna dla dipola i dwa listki wzdłuż poziomej części promiennika i dwa mniejsze prostopadłe.

Co do SWR to wtedy go nie mierzono - nadajnik do anteny strojono na najmniejszy prąd katodowy stopnia końcowego.

a tu pomocne wzory dla anteny T

Dziękuję koledze TAN-owi, za tą wiedzę. Czy mogę ją wykorzystać ? Oczywiście ze wskazaniem autora.
Chciałbym jeszcze posyskutować odnośnie charakterystyki i swr.
Z wykresu wynika, że charakterystyka anteny była podwójnie ósemkowa, można by przyjąć, że była kształtu owalnego.
Antena z mapy z 1937 r. była równoległa do trasy krakowskiej, czyli maksimu promieniowania przypadało na kierunku północno-wschodnim i południowo-zachodnim. Tak więc przedwojenny Raszyn nie miał jednorodnego pokrycia ówczesnej Polski.
Ciekawi mnie jeszcze jeden fakt, jak rozchodziła się fala przyziemna i przestrzennna z takiej anteny.
Antena promieniowała jakby w dwóch polaryzacjach. Równolegle z osią polaryzacja V, natomiast prostopadle do osi polaryzacja H.
Nie wiem, może sie mylę, ale tak mi to wygląda z rysunku.
Wracając do swr. Strojąc antenę na min. prądu katodowego w końcówce mocy nadajnika, w cale nie musi oznaczać, że swr jest bliski jedności.
Ciekawe jak ten prąd kontrolowano, Jeżeli prąd jest const. a nadajnik przenosi wstęgę +/- 5 kHz od nośniej to swr musi sie zmieniać. Chyba, że antena "T"-owa jest anteną szerokopasmową. Podejrzewam, że przy takiej konstrukcji anteny, dosyć cieżko było utrzymywać na właściwym poziomie swr. Nawet warunki atmosferyczne mogły mieć wpływ na współczynnik /system odszroniania anteny/.
Ze sposobu zasilania anteny, wynika, że jest to antena napięciowa, ciekaw jestem jakie było napięcie w.cz. na antenie oraz rozkład pradów w antenie.
Odnośnie nadajnika Marconiego nie wiem nic. Jak modulacja, jakie zabezpieczenia/choćby przed wyładowaniami do anteny/, może antena była opuszczana na czas burzy i emisja przerywana, dla ochrony nadajnika ????, jakie lampy. Trochę jest informacji o systemie chłodzenia i o sposobie zasilania.
Wiem, że jest film o przedwojennym Raszynie, widziałem fragment na WOT-cie /teraz TVP Warszawa/- konkretnie końcówkę filmu.
Kiedyś ogladałem zdjęcia polskich przedwojennych nadajników średniofalowych i fizycznie wyglądały, jakby były klonem Marconiego z Raszyna.
Może mieliśmy licencję Marconiego na budowę nadajników.
Jeszcze raz dziękuję za zainteresowanie tematem.
Pozdrawiam
Sławek

Antena T nie jest anteną rezonansową dla częstotliwości roboczej tylko dopasowaną elektrycznie do linii zasilającej.
Nadajnik (stopnie dopasowujące stopnia końcowego PA) strojono bez modulacji na najmniejszy prąd katodowy na częstotliwości roboczej - do fidera, który przedstawiał sobą parametry linii długiej. Fider zasilał cewkę wariometryczną w domku antenowym która dostrajała już samą antenę.
Fala odbita która powstawała odbijała się ponownie na zaciskach wyjściowych stopnia dopasowującego PA i powracała do anteny.
SWR o ile nie przekraczał wartości 2 nie szkodził. W praktyce radiokomunikacyjnej nigdy nie dążono do wartości SWR =1,0 a wręcz przeciwnie. Największą skuteczność promieniowania energii uzyskuje się w przedziale 1,25-1,6.
Przy 1,02 zbliżamy się do niebezpiecznego zjawiska czystej rezystancji, gdzie energia jest tracona - na ciepło a nie wypromieniowywana.

Właściwie określiłeś główny kierunek promieniowania. Antena T posiada duży listek fali przyziemnej i listki skierowane pod kątem 30-35 stopni w pionie, co czyniło ją skuteczną dla odbici jonosferycznego ( dalekie zasięgi ).

Sławku oczywiście możesz wykorzystać moje informacje dla upamiętnienia Raszyna nawet te które są w DW

Pozdrawiam