Mapa rozkładu pola:


Szkic sytuacyjny:


Rzuty budynku wraz z wyposażeniem:




Przekroje poprzeczne wyposażeniem:






Schemat blokowy:


Układ chłodzenia:



Schemat energetyczny:



Instalacja elektryczna:


Oświetlenie masztów 197m:


Oświetlenie masztów 152m:


Rozmieszczenie opraw na krawężnikach:

No jakość skanów nie powala

Super ciekawe, szkoda trochę, że poskładane, ale nie jest źle

No Łukasz nie przyłożyłes się. Mogles się bardziej postarać

Jeżeli nie ma warunków na skanowanie takich dużych formatów to z dwojga złego dla mnie mogą być takie foty. Lepiej tak niż wcale.....

Nie podoba się moje 4K?

Niestety podczas zwiedzania padła mi bateria w aparacie, dltego poniżej wklejam kadry z filmów. Kamerę zabrałem głównie do nagrywania opowiadań pana Janka (ostatniego kierownika obiektu) i roboczego rozeznania pomieszczeń. Nie sądziłem, że będzie to przy okazji główne źródło zdjęć. Teraz to dopiero jakość nie powala

Sala nadajników na I piętrze.
Widok ogólny:



Wnęka nadajnika nr 1:




Komora w.cz. nadajnika nr 1:





Wnęka nadajnika nr 2:


Komora sumowania mocy:




Miejsce po wyłącznikach WN nadajników:


Miejsce po przekaźnikach nadmiarowych:


Parter, sala chłodni:




Parter, wejście do pomieszczenia baterii kondensatorów WN nadajników oraz komór transformatorów żarzenia:


Parter, pomieszczenie baterii kondensatorów WN nadajników:



Parter komora trafo żarzenia NK-1:


Na dziś starczy.

pytanie do budowlańca - liczne kanały powietrzne w scianie w pokojach - czy nie były dawniej do centralnego ogrzewania powietrzem?
Pozniej zrobiono CO z kaloryferami. Dodatkowa wentylacja w postaci dużego kola na drzwiami wej.
Ciekawe czy ten budynek był od początku przeznaczony na radiostacje czy remontowany i adaptowany z dworu kułaka pod pozniejsze potrzeby? Duza sala z nadajnikami iście jak sala balowa, ten stiuk na suficie, nad żyrandolem z kryształami.!!!
Wg planów, rasztów także posiada w razie czego, rezerwowe studio dzwiekowe.

A fim bedzie gdzies opublikowany ?

Nie, film nie będzie publikowany, gdyż nie był kręcony do tego celu. Stale widoczne są twarze, słychać rozmowy (w tym prywatne). Udostępnione zostaną jedynie zdjęcia i kadry.


Nie, te otwory to wentylacja.

To duże koło zamontowane na ścianie pomiędzy salą nadajników a rozdzielni 15kV to nawiew lub wywiew. Pod spodem piętro niżej była wentylatornia obiektowa.
W zasadzie wszystkie kanały wentylacyjne za nadajnikami były wymuszone, do tego każdy nadajnik miał dodatkowy swój własny wentylator i wyrzutnie na dachu.
Jedynie kanały po strony okien na sali nadajników były grawitacyjne:

Wentylatornia na parterze:



Obiekt miał kotłownie od samego początku i mieściła się w budynku garaży i warsztatów.


Zgadza się, było to pomieszczenie wygłuszone akustycznie i bez okien. Można było prowadzić stamtąd audycje w razie "W". W czasach głębokiej komuny nikt z pracowników nie miał prawa tam wejść, pomieszczenie było tajne, zaplombowane, a klucze posiadali jedynie - kierownik obiektu, MSW na ul. Rakowieckiej oraz MON.


Ten budynek wybudowano od podstaw do celów nadawczych. Budowano z rozmachem, bo to był projekt radziecki - na pokaz. Nikt z ówczesnych inżynierów i budowlańców polskich nie zaryzykowałby minimalizacji. Pamiętajmy, że był to czas Stalina i Bieruta.
Typowo polska Leszczynka z podobnego okresu już nie była tak "pałacowa". Przy okazji skoro poruszyłem sprawę Leszczynki, tam to był czeski film, nic nie było logiczne, natomiast w woli Rasztowskiej, wszystko miało ręce i nogi.
Ale wracając do zdobień, każdy detal był rozrysowany - attyka:


Wejście główne, ciekawe czemu zamiast projektowego dziwnego orła wstawiono rok budowy:

Balustrady:

Zdobienia nad żyrandolami w sali nadajników:




Szczegóły wykończenia sali nadajników:

Drzwi wejściowe, dolnych gwiazd pozbyto się pewnie w latach 90-tych:


Jutro "wejdziemy" na strych, na którym w latach 70-tych wydarzyła się wielka tragedia. Od tamtej pory mało który pracownik odważył się tam wchodzić.

Na strych wchodzi się po drabinie z takiego małego zamkniętego pomieszczenia na I piętrze, tu widoczny wyłaz (na strychu):

Strych podzielony jest na dwie części przedzielone ścianą, jedna mała nad częścią administracyjną, druga duża nieco wyżej nad salą nadajników do której trzeba pokonać dodatkowych kilka schodów po drabince drewnianej:

Duży strych, w oddali widać urządzenia wyciągu NK-2:

Duży strych, wyciąg NK-1:

Ciekawostką jest to, że dach jest betonowy, nie ma ani krztyny drewna:

Na początku lat 90-tych podczas modernizacji obiektu, instalacje oświetleniową I piętra prowadzono w rurkach na strychu:

Widok z okienka strychu dużego na trasę S8:

Widok na las:




Na strych wzeszliśmy głównie z jednego powodu - rakietnica sygnałowa
Kiedyś w stanie wojennym jeden z oficerów KBW spożył dość dużą ilość alkoholu i zgubił rakietnicę sygnałową w budynku radiostacji. Zwykli żołnierze KBW ochraniający obiekt w tym czasie nie mieli prawa wchodzić do budynku, jednak oficer to oficer - mógł wszystko. Z wiadomych powodów nikt z obsługi nie darzył sympatią tych ludzi. Pracownicy szybko znaleźli rakietnice i ukryli ją na strychu w kartonie z jakimiś papierami - tam rzadko ktokolwiek wchodził.
Wszystko po to aby ów oficer miał z tego powodu nieprzyjemności. Jak to skończyło się dla oficera, tego nie wiadomo, jednak jeszcze w 1998r. kiedy obsługa opuszczała obiekt, rakietnica tam była.
Niestety podczas naszej eksploracji znaleźliśmy jedynie karton z papierami na małym strychu:

Rakietnice ktoś ukradł.


Teraz smutna historia.
Kiedyś w głębokim PRL-u ( lata 70-te ) pewnego dnia zaginą jeden młody pracownik. Rano normalnie stawił się do pracy i podjął jak co dzień swoje służbowe obowiązki.
Poszedł na przerwę śniadaniową i od tej pory nikt go już nie widział.
Początkowo myślano, że oddalił się do domu, jednak na drugi dzień okazało się, że do domu nigdy nie dotarł, a rodzina zgłosiła zaginięcie do MO. Zaczęto sprawdzać dokumenty wejść i wyjść z obiektu. Szybko okazało się, iż Straż Przemysłowa nie odnotowała wyjścia owego człowieka z RCN-u.
Zaczęto masowe przeszukiwanie terenu, padły podejrzenia, że gdzieś zasłabł w lesie lub został porażony prądem na podstacji 30kV, może dotkną fidera lub masztu. Może wlzał do domku antenowego lub wpadł do jakiejś studzienki. Sprawdzano wszystko bez rezultatu.
Po trzech dniach, ktoś wpadł na pomysł aby wejść na strych... Wisiał na belce stropowej mniej więcej na wysokości stołu kontrolnego znajdującego się piętro niżej.
Miejsce znalezienia wiszących zwłok:


Dopiero po kilkunastu latach wyszło na jaw, że chodziło o zawód miłosny pomiędzy jedną z pracownic RCN.