Małe sprostowanie odnośnie tych rzekomych oryginalnych 25cm oddalenia kranu hamulcowego od pulpitu. Nie wspomniałem o tym ale chodziło wymiar osi wajchy.

Super robota. Jestem pod wrażeniem. Fajnie już wygląda jak stoi na nogach. My oprócz podłączenia hamulca pod potencjometr który musimy skalibrować w Arduino zajeliśmy się trochę tematem pobocznym, bo w samych jednostkach EN57 na początku tego nie było. Reaktywowaliśmy system informacyjny na wyświetlaczach led. Programator jak i tablice firmy R&G Mielec. Tablice wewnętrzne mniejsze, średnie umieszczone na bokach składu i te największe czołowe ( na tych nam najbardziej zależało). System praktycznie używany w komunikacji miejskiej też wykorzystamy go do symulatora. Było trochę rzeźbienia przy ustawieniach bramek IP. Programator SRG 5000P zabezpieczony kluczykiem serwisowym Dallas (praktycznie nie do zdobycia) trudno było podejrzeć jakie ma ustawienia. Dokupiony konwerter sygnału z ETH na SR485. Tu już z informatykami u mnie w pracy i osobami na forum którzy interesują się tymi systemami pomogli.

Podziwiam za trud i chęci reaktywowania tych tablic. Czapka z głowy za skrupulatne dążenie do celu.

Kolejny tydzień upłyną...
Usuwanie starej farby przez znany już specyfik:


Efekt zadowalający ale bez szpachli się nie obejdzie.

W międzyczasie pojawił się pomysł na osłonę nastawnika. Niestety nastawnik kupiłem od "19-stki" - który fabrycznie osłony nie posiadał, gdyż był w zabudowie. Początkowo chciałem wygiąć z podgrzanej pleksji ale postanowiłem spróbować jednak sił z blachą fi 0,8:


Nie ma się co oszukiwać, wygląda jak wygląda - wiem o tym. Przyjdzie na to derma mocowana na rzepy i może zamaskuje
Widoczne śruby są tymczasowe. Dałem do gięcia to co miałem. Jutro kupię odpowiednie z płaskim i mniejszym łbem.
Dużym problemem było nawiercić i zagwintować otwory w stosunkowo małej żeliwnej zakładce. Wiem, że w oryginale było inne mocowanie ale takowego nie mam i mieć nie będę. Nawet nie chcę już mieć...
Szczerze mówiąc mam serdecznie dość tego rzeźbienia. Gdybym wiedział ile to roboty, wolałbym dać zarobić ślusarzowi. Dotyczy całego stelażu.

Podkład:


Pomalowane pierwszą warstwą docięte płyt boczne:


Uchwyt kranu hamulcowego z doposażoną blachą:

Na koniec konstrukcja pomalowana na "młotkowo" - efekt mizerny, w dodatku docelowa farba zaczęła się gryźć z podkładem:


Jestem na siebie wściekły, nie takiego efektu oczekiwałem. Jak zwykle porwałem się z motyka na słońce

Nastawnik.
Najpierw znany magiczny płyn:

Następnie malowanie:

Wkleiłem od spodu filc aby podczas montażu i składowaniu nie rysował podłogi:

Gorzej z górą...
Błędem który zrobiłem, było zdarcie wszystkich warstw farb. Mogłem tylko zaszpachlować ubytki...
Odlew żeliwny okazał się strasznie chropowaty i nierówny. To zdjęcie jest po naniesieniu kilku warstw po każdorazowym szlifowaniu. Może za warstw osiem będzie gładko

Blacha osłonowa z ramką młotkową i środkiem imitującym tymczasowo skaje

Skrzynia pulpitu.
Malowanie nóg:

Przykręcenie ścian bocznych:


Szpachlowanie:



Efekt końcowy:

Blat pulpitu.
Malowany natryskiem:


W skrzyni zamontowałem koryta grzebieniowe po obrysie pod przyszłe oprzewodowanie. Pewnie trzeba będzie jakieś dołożyć po środku ale wyjdzie dopiero w praniu. Teraz nie jestem w stanie przewidzieć rozlokowania elementów:
Widoczne otwory są pod gniazda wtykowe od spodu skrzyni.
Kolejno od lewej na pierwszym zdjęciu - radiotelefon i nastawnik jazdy. Na drugiej fotce - z prawej kran hamulcowy i pedały syren.
Od spodu na razie wygląda tak:

A to już próbne spasowanie:

Dławik na przewód sieciowy.
Jak zwykle nie przewidziałem, tradycyjne dławiki nie są dostosowane swoimi wymiarami do sklejki 1cm. Znowu rzeźbienie...


Etykieta nastawnika.
Reanimacja chromowym sprayem. Niestety była tak zjechana, że nawet polerowanie nie dało rady. Pozostaje jeszcze wypełnienie liter na czarno lub czerwono ale to potem:


Oczka manometrów.
Oczyściłem z czarnego pędzlowego syfu otoczki i wkleiłem na silikon szkła:



Kaseta otwierania drzwi.
Dławik bakelitowy od dawnej osłony mierników wykorzystałem do przepustu oprzewodowania:

Niestety już wiem, że przewody będą za krótkie

Zabawa z doposażaniem pulpitu.
Przerwał deszcz:


PS.
Dziś ojciec mnie pocieszył... "Jak zawieziesz pulpit do domu i Kaśka go zobaczy to cię wyp.....li z mieszkania razem z tym pulpitem przez okno".
Niestety ojciec może mieć rację Najwyżej zamieszkam na działce - takie moje wyjście awaryjne

Kran hamulca.
- malowanie:

Wnętrzności:

- docięta i wyrzeźbiona płytka pod montaż potencjometru położenia wajchy:

Mikrowyłączniki wykorzystam do uruchamiania styczników odwzorowujących hamowanie elektropneumatyczne i charakterystyczny dźwięk "łupnięcia" wraz z jego działaniem, natomiast potencjometr będzie odzwierciedlał położenie kranu oraz działał jako hamowanie pneumatyczne. Co z tego wyjdzie - nie wiem. Na razie nie myślę o elektronice.

Swoją drogą bardzo chciałbym kupić wtyczkę elektryczną od hamulca FVel6:

... ale nigdzie nie jest dostępna Od bidy będę lutował i improwizował. Rzeźby ciąg dalszy...

Pulpit wraz z wyposażeniem:

Chyba trzeba będzie "wyremontować" mierniki, gdyż odstają fasonem. Jeszcze nie wiem jak to zrobić.

Panel wycieraczek i spryskiwacza podczas produkcji:

Przymiar do półki:

Malowanie:

Mocowanie Haslera podczas produkcji i konstrukcja pod spawanie:

Ojciec wymyślił sposób montażu na tzw. trzy rurki.
Generalnie - środkowa robi za łączenie dociskowe śrubami ampulowymi. Później zobrazuję na czym ma to polegać.
Komplet z dziś:

Półka zrobiona z kupionej nieheblowanej deski meblowej z Castoramy oraz kawałka dokręconej listwy z tego samego sklepu. Razem sklejone i skręcone aby trzymały wymiar.
Tu już po oszlifowaniu sklejeniu i kilku warstwach lakieru:

Niestety oryginalny deseń kiblowego forniru nie jest już nigdzie dostępny. Radze sobie jak mogę.

Połączenie na trzy rurki to trochę taka wymyślona przez nas nazwa
Jedna węższa rura wspawana w blachę montażową przytwierdzona do półki, następnie szersza rura dystansowa z dwoma śrubami dociskowymi na ampule. W rurę dystansową wchodzi Hasler.
Nie umiem tego opisać słowami, fotka lepiej zobrazuje:

Tak to wygląda po zamontowaniu od spodu:

Od góry wkleiłem na silikon mega podkładkę, którą kupiłem w hurtowni metalowej - waży ćwierć kilo
Daje efekt wykończenia oraz zapobiegnie kaleczenia półki przez rurę dystansową. Obok jest mniejsza pod dławik:


Tak prezentuje się po zmontowaniu:


Oczywiście mocowanie jest improwizacją, wcale niepodobną do oryginału ale w domowych warunkach i biorąc pod uwagę, że pulpit ma być mobilny, nic lepszego zastosować nie mogłem.
Silnik Haslera przewiduję zamontować w skrzyni i przekazać napęd za pomocą czegoś, czego nawet nie umiem nazwać

Panel sterowania wycieraczkami i spryskiwaczem.
W Simrailu spryskiwacz i wycieraczki działają, dlatego musiałem odwzorować. Wymiary tego czegoś brałem na oko. Oprawki bezpieczników radiowych w oryginale zabezpieczały obwody wycieraczek i spryskiwacza ale w moim projekcie będą odpowiadać za zabezpieczenie sygnalizacji 24V i 12V (po przyciemnieniu). W zasadzie nie wiem jeszcze, czy napięcie przyciemnienia lampek będzie 12V, muszę to sprawdzić w rzeczywistości, być może 12V będzie zbyt mało:


Półka w całości.
Aluminiowe kątowniki oraz wyheblowana i polakierowana deska ma imitować półkę i klimat kibla. Tak jak pisałem, oryginalny fornir nie jest nigdzie dostępny. Dodatkowo pojawiło się gniazdo 230V. Niestety trochę zbyt nowoczesne:



Na bocznych ściankach skrzyni zamontowałem uchwyty do przenoszenia. Głównie po to aby żonie ułatwić wypieprzenie pulpitu za okno



Maskownica nastawnika z malunkiem, który tymczasowo ma imitować skaje:



Kran hamulcowy FVel6:



Pulpit w całości:





W zasadzie pulpit wizualnie jest już ukończony.
Jedyna rzecz, którą muszę jeszcze wykonać to montaż manometrów oraz płytki sterowniczej do załączania zasilania 230V, baterii, przekaźnika różnicowego oraz paru innych pierdół takich jak odłączenie Haslera i buczka aby można było korzystać z pulpitu w nocy oraz oświetlenia wnętrza do konserwacji i napraw.
Płytka sterownicza będzie dostępna po podniesieniu blatu pulpitu. Taka namiastka szafy Nn

Reasumując...
Wykonałem pulpit siłami własnymi z dużą pomocą ojca. Nie jesteśmy ani ślusarzami, ani stolarzami. Zrobiliśmy jak umieliśmy. Wiem, że jest masa niedoskonałości, które można było wykonać lepiej, jest również dużo improwizacji - nie do końca odzwierciedlających oryginał. Całość to jedna wielka rzeźba wykonana z przypadkowych materiałów i sklecona do kupy z dostępnych narzędzi.