Ciekawe jak głębokie studnie głębinowe?

To może być również Gaz 66. Albo Star 266 ze zdemontowaną osłoną chłodnicy. Z daleka wygląda podobnie
Choć z tego co mi się wydaje Star 660 miał niżej umieszczoną kabinę niż 266, stąd bardziej mi pasuje jednak 660 porównując stojącego obok niskiego Mercedesa.

Hehe nie musisz mi mówić jak wyglądała klimatyzacja w 660. Miałem takiego w wojsku na stanie, uwaga - z urzędem pocztowym na budzie
Służyłem jako kierowca na kompani ochrony w plutonie stacja pocztowa Gdzieś na forum wklejałem nawet fotkę z tym Starem.
Star 660 nazywany był pszczółką z uwagi na charakterystyczne terkotanie silnika. Nienawidziłem nim jeździć, jeszcze w trasie było ok, ale aby manewrować nim na placu trzeba było mieć masę siły w rękach i nogach aby się zaprzeć o obudowę silnika i kręcić kierownicą - nie było wspomagania.
Za to był dość zabawny wskaźnik przy kierownicy kąta skrętu kół, który informował kierowcę, czy się zmieści w zakręt, czy walnie w drzewo

Potem dostałem byka czyli Stara 266, to była zupełnie inna technologia i kultura jazdy. Taki przeskok o 40 lat do przodu. Choć powyżej 40km nie dało się w kabinie rozmawiać. Było jednak wspomaganie, no i ten przepiękny ryk silnika połączony z mocą. Okna z przodu również otwierane oraz klapy w dachu. Można było usiąść na kabinie i nogami kierować - przydatne podczas brodzenia A zanurzyć Stara 266 można było do 180cm i jechał / płyną w pław. Granicą były tylko filtry powietrza umieszczone na tej wysokości z tyłu kabiny. Oczywiście wiązała się z tym pewna procedura zamontowania na wydech zaworu zwrotnego. No ale nie wchodźmy w szczegóły.


Prostowniki raczej były przenośne, a w skrzynce siedziało trafo 24V. Na późniejszych zdjęciach będą widoczne zaciski w skrzyneczkach i wyłączniki do nich.

Same studzienki miały głębokość ok 4m, a z jakiej głębokości pobierano wodę tego nie wiem. Raczej niewielka.

Nie wiem czy ramka była na prostownik. Takie ustrojstwo ważyło, kto by go tam podnosił i odstawiał za każdym razem.


Oj tak, jazda 660 to była walka o życie. Trzeba było się skupić na wielu rzeczach w jednej chwili, kilkukrotne wysprzęglanie aby zmienić bieg, tu nagle zakręt i skrzyżowanie, nie wiadomo czy wejdziemy, czy wylądujemy w rowie. Luzy w kierownicy prawie na pół obrotu, wskazówki na zegarach latały od lewa do prawa - nigdy nie było wiadomo co wskazują. Aby włączyć kierunkowskaz trzeba było odszukać nieopisany przełącznik na desce rozdzielczej, co po zmroku i w trudnych warunkach oraz trzęsącej się budzie graniczyło z cudem. To wszystko napiętnował hałas w kabinie - nieszczelnej kabinie. Podczas jazdy po wertepach urywały się jakieś przedmioty i latały po kabinie - weź tu jeszcze obserwuj drogę skoro skupiasz się aby nie dostać w łeb leżanką lub łopatą czy siekierą zamontowaną na tylnej ścianie kabiny. Mało tego, nawet drzwi potrafiły otworzyć się podczas jazdy. A koledzy z plutonu nie mogli zrozumieć dlaczego podczas jady zakładałem hełm W zimie buty potrafiły zamienić się w śniegowe bryły.
Nie wiadomo było co zrobić z rękoma, trzymać kierownicę, czy może próbować zredukować bieg, a może po prostu złożyć ręce i zacząć się modlić W "mojej" pszczółce jakiś żołnierz z wcześniejszego poboru wyrył napis na kierownicy "Boże prowadź"
Zimą aby Star 660 zapalił trzeba było rozpalić ognisko pod silnikiem.
Odgrzebałem foto mojej pszczoły ze mną w środku


Trochę OT strzeliliśmy

Obejrzałem większość filmików. Nie masz pojęcia jak ja zazdroszczę tym ludziom którzy posiadają takie samochody na chodzie. Ile bym dał aby sobie takimi pojeździć jeszcze. Jak słyszę ten silnik, czy Stara, czy Jelcza to mnie po prostu rozbraja. Żadne inne ciężarówki nie miały tego coś, co te nasze.

To co piszesz odnośnie stojak na prostownik to jednak może być prawdą.
W garażach zamontowano tradycyjne gniazda na 24V do lamp przenośnych, były też zamykane skrzyneczki sterowane wyłącznikami. W skrzyneczkach były zaciski prądu stałego. Czyli ów stojak obok skrzynki trafa 24V mógł być prostownikiem centralnym, z z niego rozprowadzono zasilanie niskiego napięcia DC do poszczególnych garaży. Nigdy nie spotkałem się z tego typu instalacją ładownia ale wychodzi na to, że tak właśnie było.
Tradycyjne gniazdko 24V~ po lewej, oraz siłowe po prawej:


Zamykane skrzyneczki z zaciskami prądu stałego. Niestety instalacja niekompletna i pokradziona:



Masa kloszy z siatkami ochronnymi:



Teraz przeniesiemy się do niższej przybudówki:


Obok umywalki jest puszka z czerwonym paskiem, jest to wyjście instalacji PPOŻ:

Na zewnątrz zastosowano specyficzne sygnalizatory optyczne:


Następnym razem zajmiemy się remizą strażacką

Remiza strażacka.
Widok od strony budynku głównego:

Jest to budynek z lat 50-tych. Powstał w czasie budowy ośrodka.
Składa się z trzech pomieszczeń. Po prawej garaż, po lewej przechodnie pomieszczenie socjalne oraz magazyn z osobnym wyjściem bocznym.


Widok od strony garaży samochodów ciężarowych:



Garaż remizy:

Tu widoczne wewnętrzne zamurowane drzwi do części socjalnej:

Do garażu z powodzeniem mógł wjechać pożarniczy Star 25 ale nie oszukujmy się, w tych latach jeszcze ich nie było. Może jakiś radziecki GAZ-51 lub późniejszy licencyjny Lublin-51? Tylko poco? Tam zdecydowanie najbardziej sprawdziłby się traktor z cysterną zaopatrzoną w motopompę. Pamiętajmy, że cały czas mówimy o gęstym lesie z kiepsko rozwiniętymi drogami dojazdowymi. Nie było mowy aby jakikolwiek pojazd mógł jechać wzdłuż przecinek leśnych wykonanych na potrzeby przeprowadzania linii w.cz do anten. W późniejszym okresie może Żuk, ale ten też mało byłby przydatny. Sam garaż pomimo komina wentylacyjnego na dachu nie ma żadnych kratek wentylacyjnych wewnątrz pomieszczeń. Celowo pod tym względem sprawdzałem. Zatem co trzymano w garażu tego się raczej na tą chwile nie dowiemy.
Od 1974r w dokumentach Straży Przemysłowej nie ma żadnej wzmianki o zakładowej straży pożarnej. Są tylko zapisy o gaszeniu pożarów przez ich samych (SP) i pracowników radiostacji, tudzież żołnierzy w latach 80-tych. Wszystko za pomocą tłumnic, piachu, łopat itp, a przy większych "ogniskach" wzywano dopiero OSP Mroków i OSP Złotokłos lub w ostatnich latach funkcjonowania ośrodka za pomocą centrali PPOŻ jednostkę PSP Piaseczno.
Pożary notorycznie wybuchały pod liniami fiderowymi i antenami. Potrafiły wybuchać z dnia na dzień w tych samym miejscach na skutek pęknięć izolatorów linii w.cz i przestarzałego systemu rozsyłu po lesie. Paliły się też same anteny i ich drewniane podpory oraz przełączniki antenowe, które nie posiadały komór gaszeniowych. Pożary był zmorą tego ośrodka. Jaką rolę pełniła zatem remiza? Zdecydowanie chyba żadną

Pomieszczenie socjalne remizy:

Rozdzielnica elektryczna remizy:

Resztki osprzętu z minionej epoki:

Instalacja PPOŻ z początku lat 90-tych:


Magazyn remizy:

W pudłach leżą zmagazynowane izolatory linii w.cz (fiderowych) oraz izolatory antenowe:


Warto dodać, że pomiędzy garażami samochodów ciężarowych, a remizą strażacką mieścił się podziemny zbiornik PPOŻ o pojemności ok 8 metrów sześciennych:


Z drugiej strony, pomiędzy remizą, a garażami samochodów osobowych o których wspomniemy następnym razem, mieści się altanka śmietnikowa. Budowla typowa z lat 70-tych, identyczna jak w Konstantynowie: