Automatyka nadajnika
|
zasilanie układu sterowania i kontroli |
blokada elektryczna |
kolejność załączania podzespołów |
automatyka układu chłodzenia |
blokada modulacji |
STEROWANIE, BLOKADA, ZABEZPIECZENIA
Sterowanie nadajnikami odbywało się za pomocą przycisków na płycie czołowej. System sterowania nadajników umożliwiał kolejne ręczne uruchamianie podzespołów (urządzenia pomocnicze, wentylatory, żarzenie, prostowniki pomocnicze, wysokie napięcie), jak również uruchomienie całkowite nadajnika jednym przyciskiem. Możliwy był również wybór częściowego włączenia podzespołów jednym przyciskiem, przy czym podzespoły, które powinny być włączone wcześniej, uruchamiane były automatycznie. Włączenie każdego podzespołu było potwierdzane za pomocą urządzeń sygnalizacyjnych . Nadajniki były również przystosowane do sterowania zdalnego z dużych odległości.
Zastosowanie jednak tego systemu wymagałoby, zwłaszcza przy urządzeniach tak wielkich mocy, przekazywania danych (informacji o stanach podzespołów) do punktu dyspozycyjnego. System taki nie został wprowadzony dla urządzeń radiostacji w Konstantynowie. Kolejność włączania podzespołów była regulowana i kontrolowana przez logiczne urządzenie sterujące, całkowicie półprzewodnikowe, oparte na scalonych elementach obwodów logicznych. Urządzenie to nadzorowało również pracę sterowania prostowników wysokiego napięcia. Do urządzenia sterowania doprowadzane były ponadto wszystkie informacje 
o stanie kontrolowanych podzespołów i urządzeń oraz informacje alarmowe. Nieprawidłowości działania poszczególnych urządzeń sygnalizowane były obrazowo za pomocą zestawu lampek sygnalizujących. Ważnymi elementami decydującymi o pewności działania urządzenia sterującego były układy eliminujące efekty odbijania styków przekaźników . Układ bramek logicznych ustalał na wyjściu stan, odpowiadający pierwszej zmianie położenia przekaźnika. Następne, spowodowane odbijaniem styków, nie były odwzorowywane na wyjściu układu.
Oprócz blokady mechanicznej uniemożliwiającej wejście do wnętrza nadajników przed wyłączeniem wysokiego napięcia, nadajniki posiadały dwustopniową blokadę elektryczną. Obwód blokady elektrycznej był zasilany napięciem stałym 48 V. O załączeniu wysokiego napięcia sygnalizowały czerwone lampy umieszczone w wielu dostępnych miejscach nadajników. Blokada drzwiowa była podwójna, przy czym tylko jedna jej część w przypadku konieczności mogła zostać zwarta (podparta). W takim przypadku czerwone lampy ostrzegawcze świeciły światłem przerywanym (migającym). Prawidłowe działanie lamp migających było kontrolowane dla każdej odrębnie fotodiodą, wprowadzoną również do logicznego układu sterowania i blokady. Informacje o stanie bezpieczników, zabezpieczeń nadmiarowych , zabezpieczeń minimalno-maksymalnych i blokowych były doprowadzane również do logicznego układu sterowania i w przypadku koniecznym powodowały zadziałanie automatycznych środków profilaktycznych, lub wyłączenie urządzenia nadawczego. Mierniki prądów i napięć, w obwodach których umieszczono wyłączniki nadmiarowe lub minimalno-maksymalne, zamontowane były na płycie czołowej urządzeń sterujących . Granice zadziałania zabezpieczeń ustawiało się dodatkowymi wskazówkami miernika, zaś samo działanie miernika polegało na zrywaniu drgań umieszczonego w nim oscylatora w przypadku przekroczenia nastawionych uprzednio wartości.
