Witamy na oficjalnej stronie stronie poświęconej największej, europejskiej radiostacji wraz z najwyższym masztem świata w latach 1974 - 1991. Zawarte materiały mają charakter edukacyjny i popularyzatorski i są jedynymi autoryzowanymi. Kopiowanie bez wiedzy jest zabronione
Odpowiedź ministra skarbu

 

Rozdziały: | Plany odbudowy | Celowość odbudowy | Modernizacja lin odciągowych |
| List do Prezesa PR | Drugi list do Prezesa PR | Odpowiedź ministra skarbu | Katastrofa |

 

 

- z upoważnienia prezesa Rady Ministrów - na interpelację nr 3983 w sprawie słabej słyszalności Programu I Polskiego Radia

 

W odpowiedzi na interpelację pana posła Marka Olewińskiego z dnia 15 maja 2000 r. w sprawie słabej słyszalności Programu I Polskiego Radia, działając z upoważnienia prezesa Rady Ministrów, wyjaśniam:

 

1.

Decyzja o budowie nowej stacji nadawczej, przeznaczonej do rozpowszechniania Programu I Polskiego Radia w zakresie fal długich, została podjęta w sytuacji prawnej powstałej w wyniku wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego (sygn. akt II S.A./Łd 1736/96), uchylającego decyzję wojewody płockiego i decyzję kierownika Urzędu Rejonowego w Płocku dotyczącą ˝pozwolenia na odbudowę masztu antenowego w radiowym Ośrodku Nadawczym w Konstantynowie pod Gąbinem˝. Wyrok ten praktycznie przekreślił możliwość przywrócenia funkcjonowania RON Konstantynów. W tym samym okresie wojewoda warszawski decyzją OSRL-VIII-7643/1/96 z dnia 11 października 1996 r. nakazał ograniczenie mocy promieniowania elektromagnetycznego wytwarzanego przez Radiowy Ośrodek Nadawczy ˝Raszyn˝ w Łazach gm. Lesznowola do wartości, która, praktycznie rzecz biorąc, uniemożliwiłaby wykonywanie zadań radiofonii publicznej dotyczących rozpowszechniania ogólnopolskiego programu radiowego w zakresie fal długich. W tej sprawie podjęte zostało odrębne postępowanie odwoławcze przed NSA.

Polskie Radio SA, stojąc wobec bardzo realnej groźby całkowitego zniknięcia Programu I z zakresu fal długich, zdecydowało się na budowę nowego ośrodka nadawczego w miejscu pozwalającym na pracę radiofonicznej stacji nadawczej dużej mocy, z uwzględnieniem wszystkich wymagań związanych z ochroną przed skutkami oddziaływania promieniowania elektromagnetycznego niejonizującego. Wymagania takie spełnia lokalizacja ośrodka nadawczego na terenie byłego poligonu WP w gminie Solec Kujawski. Radiowe Centrum Nadawcze w Solcu Kujawskim zostało oddane do eksploatacji 4 września 1999 r. W RCN Solec zainstalowano nowoczesny nadajnik długofalowy o mocy 1200 kW oraz wybudowano system antenowy składający się z dwóch masztów radiowych o wysokości 289 i 330 m. Inwestycja obejmowała również całą infrastrukturę. Zgodnie z uzyskanymi ze Spółki Polskie Radio SA informacjami RCN Solec Kujawski osiągnęła wszystkie zakładane parametry techniczne: moc promieniowania i jakość sygnału dźwięku.

Wyraźną poprawę warunków odbioru w stosunku do stacji Raszyn osiągnięto na zachodzie i północy kraju, a także na krańcach południowo-wschodnich. Pogorszenie odbioru nastąpiło w bezpośrednim sąsiedztwie stacji Raszyn, gdzie w sposób naturalny nastąpiło wielokrotne obniżenie poziomu sygnału częstotliwości nośnej.

Solec Kujawski nie może być porównywany ze zniszczoną stacją Konstantynów, której położenie było zdecydowanie lepsze, maszt dwa razy wyższy, a moc nadajnika dwa razy większa. O kompromisowej lokalizacji i parametrach nowej stacji przesądziły czynniki niezależne od Polskiego Radia SA. Zasięg przekraczający znacznie granice Polski RCN Solec Kujawski osiąga tylko w godzinach nocnych, gdy możliwy jest odbiór na fali jonosferycznej. Tu również informacje potwierdzają zasięg zgodny z przewidywaniami.

Zjawiskiem, które przeszkadza w prawidłowym odbiorze fal długich, a którego uciążliwość zwiększyła się po wyłączeniu nadawania Programu I Polskiego Radia w dolnym zakresie UKF (decyzja ministra łączności), jest stale narastający poziom zakłóceń przemysłowych, zwłaszcza na terenach miejskich.

 

2.

Ogólna planowana wartość nakładów inwestycyjnych netto na budowę RCN Solec Kujawski, zatwierdzona przez Zarząd Polskiego Radia SA, wynosiła 50 mln zł. Nakłady inwestycyjne netto wykonane (na dzień 7 lutego 2000 r.) wyniosły 49 981 392 zł. Inwestycja była finansowana ze środków ogólnej rezerwy budżetowej Rady Ministrów (10 mln zł) i dodatkowych środków wydzielonych przez Krajową Radę Radiofonii i Telewizji (40 mln zł).

 

3.

Zarząd Polskiego Radia SA prowadzi przez cały czas działania mające na celu poprawę odbioru Programu I, zwłaszcza w ośrodkach miejskich. W tym celu utrzymano dotychczasowe nadajniki Programu I (głównie małej mocy) pracujące w zakresie UKF oraz wystąpiono do Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji z wnioskiem o zwiększenie ich mocy, a także o przydział nowych częstotliwości. Docelowo sieć nadawcza Programu I będzie składała się z nadajnika długofalowego w RCN w Solcu Kujawskim oraz nadajników UKF we wszystkich miastach wojewódzkich i większych ośrodkach miejskich. W obecnie stosowanym systemie radiofonii analogowej nie jest możliwe osiągnięcie zasięgu ogólnokrajowego Programu I w zakresie UKF.

Tak określona strategia PR SA nie pociąga za sobą istotnych nakładów inwestycyjnych, zwiększa natomiast koszty eksploatacji.

Pod koniec 2001 r. zostanie najprawdopodobniej określony międzynarodowy standard cyfrowy dla nadawania w zakresach fal długich, średnich i krótkich. Nadajnik w RCN Solec Kujawski będzie mógł w łatwy sposób podjąć nadawanie w nowym standardzie. Koszt przystosowania stacji do nadawania początkowo w obu systemach, a potem tylko w standardzie cyfrowym, szacuje się obecnie na ok. 1 mln zł.

Odbiór międzynarodowy Programu I zapewnia nadawanie dzięki satelicie Eutelsat Hot Bird 1 i obecność PR SA w Internecie, która będzie w najbliższym czasie poszerzana.

 

Minister

Emil Wąsacz

Warszawa, dnia 19 czerwca 2000 r.

 

 

>> powrót