Inne radiostacje w Polsce
W
temacie o Radiostacji Centralnej, pracującej na fali długiej nie można pominąć
fal średnich i krótkich. Polskie radiostacje średniofalowe były wykorzystywane
już od czasów międzywojennych. Pózniejsze ustalenia w Montreaux rok 1939, zaowocowały
przyznaniem kolejnych częstotliwości. Po II wojnie światowej masowa odbudowa
radiostacji, bardzo często wpleciona w kontekst polityczny pozwalała na zaistnienie
polskiego słowa i muzyki w tym zakresie. Dzięki swym właściwościom fale średnie
i krótkie pozwalały uzyskać w porze nocnej, kilkakrotnie większe zasięgi i pokrycie
swoim sygnałem znaczny obszar niż w porze dziennej.To był to ważny element w
kontakcie z Polonią zamieszkującą sąsiednie kraje, szczególnie na wschodzie,
miał też spory wymiar propagandowy.
Kolejna, przełomowa konferencja która zajęła się sprawami "nadawawczymi" odbyła sie w roku 1975 w Genewie. Uchwalono tam nowy podział zakresów AM na poszczególne kanały. Z racji dużej ilości stacji i panującego tłoku w eterze, wprowadzono ograniczenie pasma dzwiękowego do 4,5 kHz, dzięki temu uzyskano dodatkowe miejsce i lepszy odstęp międzykanałowy od sąsiednich stacji. Z uwagi na coraz większe moce promieniowane, mocniejsze wymodulowanie nadajników z użyciem dedykowanych procesorów, wzrost wzajemnych zakłóceń, wyznaczono także częstotliwosci o dużych mocach. Dla Polski przydzielono kilka takich częstotliwości. Były to: 1500kW dla Poznania, Koszęcina i Warszawy oraz kierunkowo 1000kW dla Stargardu. Najsłabsze moce w tym zestawieniu przypadły dla Rzeszowa 300kW, Wrocławia 200kW i Szczecina 160kW. Nie zabrakło też częstotliwości dla nowej sieci krajowej i regionalnych, w kilku miejscach z emisją kierunkową. Przydział obejmował: 16 lokalizacji o mocy 60kW każda, z użyciem 4 częstotliwości, 7 lokalizacji o mocy 10kW każda, z użyciem 4 częstotliwości oraz 94 stacje małej mocy 1kW z użyciem 10 częstotliwości. Wszystkie w/w częstotliwości były przeznaczone do pracy całodobowej, wyjątkiem była Warszawa 3 na fali długiej w godz 9 - 16. Kilka nadajników średniej mocy w tym istniejące w Koszalinie, Lublinie i Olsztynie mogły nadawać dzwięk jeszcze z pasmem dzwiękowym do 10kHz. Również wszystkie stacje pracujące z mocą do 1kW miały przydział pasma dzwiękowego do 10kHz. Jak widać z poniższej mapy, zasięgi istniejących wówczas stacji nie oddają swych potencjalnych możliwości, są miejsca pozbawione całkowicie odbioru. Wiele lokalizacji aglomeracyjnych nie powstało. Poza drobną korektą wiązki dla Poznania i uwagami strony francuskiej odnosnie Warszawy II, należy stwierdzić że uchwały genewskie dawały duże możliwości rozwoju radiofonii średniofalowej w Polsce.
|
Opis wybranych radiostacji |
||
 |
|
 |
Najbardziej znany w dawnym bloku socjalistycznym, nadajnik średniofalowy TESLA SRV30 montowany był również w Polsce.
Zapewniał
emisję programu przez wiele dziesięcioleci począwszy od lat 50-tych.
Wykaz parametrów technicznych radiofonicznych urządzeń nadawczych w kraju
Nadajniki pracujące w roku 1969
*
Wykaz lokalizacji nadajników
wraz z częstotliwościami i mocą wg nowego przydziału po ustaleniach genewskich
ROK 1975
Nowa polska sieć średniofalowa
